Tradisyong-pambayang Koreano

Ang mga kuwento at kasanayan na itinuturing na bahagi ng Koreanong tradisyong-pambayan ay bumalik sa ilang libong taon. Ang mga kuwentong ito ay nagmula sa iba't ibang pinagmulan, kabilang ang Shamanismp, Confucianismo, Budhismo, at mas kamakailang Kristiyanismo.

Maraming tradisyong-pambayan ang nabuo sa mga kanayunan tulad ng mga nayon. Madalas silang nauugnay sa mga sambahayan at pagsasaka, at pinatitibay ang mga ugnayan ng pamilya at komunal. Ang pagtatanghal ng mga kuwentong-pambayan ay sumasalamin dito, kung saan ang mga gumaganap ay kadalasang naghihikayat at naghihikayat ng pakikilahok ng madla. Ang mga tradisyon at kwento ay ipinasa sa bibig, bagaman ang mga nakasulat na halimbawa ay lumilitaw simula sa ika-5 siglo.

Bagaman maraming tradisyon ang hindi gaano nang naisasagawa o modernisado na, ang alamat ay nananatiling malalim na nakaugat sa lipunan ng Korea, na patuloy na nakakaimpluwensiya sa mga larangan tulad ng relihiyon, kwento, sining, at kaugalian.